Jakie czynniki chłodnicze stosowane są w chłodnictwie i klimatyzacji?
Czynnik chłodniczy to czynnik termodynamiczny, który uczestniczy w wymianie ciepła w urządzeniu chłodniczym. Wrze w niskiej temperaturze i pod niskim ciśnieniem, pobierając ciepło, aby następnie oddać je w procesie skraplania w wyższej temperaturze i pod wyższym ciśnieniem.
Idealny czynnik chłodniczy powinien mieć dobre właściwości termodynamiczne, nie powodować korozji oraz być bezpieczny dla człowieka i środowiska naturalnego. Nie znaleziono jeszcze takiej substancji, dlatego w roli czynników chłodniczych wykorzystuje się różne płyny robocze. Można je podzielić na dwie główne grupy: syntetyczne i naturalne.
Syntetyczne czynniki chłodnicze
Syntetyczne czynnik chłodnicze, jak można domyślić się po ich nazwie, nie występują w przyrodzie – zostały opracowane przez człowieka. Dzieli się je na jednorodne i niejednorodne. Jednorodne czynniki chłodnicze to (nie)sławne freony – chloropochodne i fluoropochodne łańcuchowe węglowodory nasycone. Niegdyś stosowane były na szeroką skalę, jednak po odkryciu, że zubażają warstwę ozonową, ich użycie zostało znacząco ograniczone. Do grupy jednorodnych czynników chłodniczych należą między innymi R-22 i R-134a.
Czynniki niejednorodne to mieszaniny. Dzieli się je na azeotropy i zeotropy. Czynniki azeotropowe w procesach wrzenia i skraplania zachowują się jak płyn jednorodny. Dzięki temu skład ich fazy parowej i ciekłej nie ulega zmianie. Przykłady: R-500, R-502. W przypadku czynników zeotropowych podczas wrzenia i skraplania zmianie ulega skład obydwu faz. To niekorzystna sytuacja, gdyż w warunkach stałego ciśnienia w parowniku lub skraplaczu temperatura wrzącego lub skraplającego się czynnika ulega zmianie. Przykłady: R-410A, R-407C.
Naturalne czynniki chłodnicze
Naturalne czynniki chłodnicze to substancje powstałe w wyniku naturalnych procesów. Obecnie, dzięki znikomemu wpływowi na efekt cieplarniany i warstwę ozonową, coraz częściej stanowią alternatywę dla czynników syntetycznych. Wyróżnia się wśród nich substancje organiczne i nieorganiczne. Do czynników organicznych zalicza się węglowodory, takie jak propan (R290), izobutan (R600a) czy propylen (R1270). W roli czynników chłodniczych stosuje się również mieszaniny zawierające etan, propan lub butan.
Nieorganiczne czynniki chłodnicze to amoniak (R-717), woda lodowa (R-718), dwutlenek węgla (R-744) oraz powietrze (R-729). Dwutlenek węgla to jedna z pierwszych substancji wykorzystywanych w roli czynnika chłodniczego. Jest nietoksyczny, więc jego ewentualne wycieki są niegroźne dla otoczenia. Ma obojętny stosunek do metali i tworzyw sztucznych, z których wykonywane są instalacje chłodnicze. Również amoniak bardzo wcześnie, bo już na początku XX wieku, znalazł zastosowanie w chłodnictwie. Jego zalety to przede wszystkim mała gęstość, wysoka wydajność chłodnicza oraz duże ciepło parowania. Nie miesza się on także z olejami mineralnymi wykorzystywanymi w sprężarkach. Wycieki amoniaku są jednak groźne dla człowieka.
W zakres działalności naszej hurtowni wchodzi sprzedaż czynników chłodniczych powszechnie stosowanych w chłodnictwie i klimatyzacji. Czynniki dostępne są w ciągłej sprzedaży w butlach o różnej pojemności – od 10 do 80 kg – oraz zbiornikach tonowych, w zależności od rodzaju czynnika. Jesteśmy również w stanie sprowadzić na zamówienie rzadziej stosowane czynniki chłodnicze.