W jakim miejscu ulokować czerpnie i wyrzutnie powietrza?

System wentylacji mechanicznej dba o stałą cyrkulację i odpowiednią jakość powietrza znajdującego się w naszych domach. Aby układ mógł jednak działać sprawnie, to konieczne jest prawidłowe zamontowanie czerpni oraz wyrzutni powietrza. W niniejszym wpisie zebraliśmy najważniejsze zasady, a także dobre praktyki, które pozwolą na instalację wspomnianych elementów w sposób zapewniający wydajne działanie domowej wentylacji oraz zgodny z aktualnie obowiązującymi przepisami.

Zasady montażu i lokowania czerpni powietrza

Jedną z ważniejszych kwestii, która wynika bezpośrednio z Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r., jest konieczność zabezpieczenia czerpni powietrza przed szkodliwym działaniem warunków atmosferycznych – czyli przede wszystkim przed opadami oraz silnym wiatrem. Nie mniej istotna jest też odpowiednia lokalizacja tego elementu – zgodnie z wytycznymi powinien on znajdować się w takim miejscu, gdzie będzie w stanie pobierać możliwie najczystsze i najchłodniejsze (ma to szczególne znaczenie w okresie letnim) powietrze. Czerpnia nie może więc zostać zainstalowana w przestrzeni, w której mogłaby zasysać powietrze wydostające się z wyrzutni czy też kominów.

Czerpnia powietrza może zostać zamontowana na ścianie budynku, jednak należy pamiętać o zachowaniu kilku wytycznych. Odległość tego elementu w rzucie poziomym od ruchliwych ulic oraz parkingów (powyżej 20 miejsc postojowych) nie może być mniejsza niż 8 metrów. To samo dotyczy przypadku, jeżeli obok danej posesji znajduje się miejsce składowanie opadów stałych, wywiewki kanalizacyjne lub inne czynniki, które mogą potencjalnie zanieczyszczać powietrze. Oczywiście zachowanie takiego dystansu lub zamontowanie czerpni na innej ścianie nie zawsze jest możliwe – wówczas należy umieścić ją najwyżej jak to tylko możliwe. W innych przypadkach dolna krawędź otworu wlotowego czerpni nie może znajdować się w mniejszej odległości od poziomu terenu niż 2 metry.

Alternatywnym rozwiązaniem jest montaż czerpni na dachu budynku. Jeżeli wybierzemy ten wariant, to będziemy musieli pamiętać o tym, aby dolna krawędź otworu czerpni dachowej znajdowała się przynajmniej 0,4 m ponad poziomem powierzchni, na której zostanie zamontowana. Drugim wymogiem jest zachowanie odległości co najmniej 6 metrów od wywiewek kanalizacyjnych – w przeciwnym razie do wnętrza naszego domu będzie z powrotem trafiało zanieczyszczone powietrze.

Instalacja wyrzutni powietrza – ogólne wymagania

Podstawowe wytyczne związane z instalacją wyrzutni powietrza są bardzo zbliżone do wymagań stawianych czerpniom – i w tym przypadku niezbędne jest zabezpieczenie tej części systemu wentylacyjnego przed opadami atmosferycznymi oraz działaniem wiatru. Przepisy mówią również, że wyrzutnia powinna zostać zamocowana w takim miejscu, aby móc odprowadzać wywiewane powietrze w sposób niezagrażający bezpieczeństwu mieszkańców danego obiektu, jak i ludzi zamieszkujących jego najbliższe otoczenie. Co ciekawe, powietrze wydostające się z wyrzutni nie może mieć też negatywnego wpływu na sam budynek.

Wyrzutnie powietrza montuje się najczęściej na dachu – w tym wypadku jej dolna krawędź powinna znajdować się minimum 0,4 m powyżej powierzchni, na której została zamocowana. Nieco mniej popularnym, ale również wykorzystywanym sposobem, jest instalowanie wyrzutni na ścianie budynku. Słabe upowszechnienie tego rozwiązania wynika z wielu szczegółowych warunków, które należy spełnić – zaliczamy do nich:

• odpowiednią jakość powietrza (powietrze wywiewne nie może mieć uciążliwego zapachu lub być zanieczyszczone w sposób zagrażający zdrowiu),
• zachowanie odległości minimum 10 m od ściany sąsiedniego budynku (odległość ta wynosi 8 m w przypadku ścian bez okien),
• montaż wyrzutni w odległości minimum 3 m w pionie i 2 m w poziomie od okien, które znajdują się na tej samej ścianie,
• montaż wyrzutni w odległości minimum 1,5 m od czerpni powietrza, która znajduje się na tej samej ścianie.

Istnieje też trzecia opcja, czyli montaż wyrzutni powietrza na poziomie terenu, jednak takie rozwiązanie konstrukcyjne jest możliwe tylko po udzieleniu zgody przez właściwego państwowego inspektora sanitarnego, który na podstawie charakterystyki obiektu i jego otoczenia określi dodatkowe warunki.